RATIASTUM

RATIASTUM

Leomovicum urbs. Ptol. vulgo Limoges. Rais vero Bertrando. Agesinatum caput, ad Carantonium fluv. Hodie Inculisma Baudrand. Vide ibi. Caput fuit Lemovicum, uti docet Claud. Ptolemaeus, εν τῇ μεςογαίᾳ Ἀκυτανίας τοῖς Πήκτοςιν ὑπόκεινται Λιμούϊκοι καὶ πόλις Ῥατέιαςτον. Greg. quidem Turonensis l. de glor. Confess. intra Pictavorum terminum, qui adiacet civitati Namneticae, vicum Ratiatensem, sive Ratiatum, qui pago circumiacenti nomen suum dedit, et in vetere nummo Raciate inscribitur, commemorat: et Adelphius Episcopus Ecclesiae Pictavorum in veterib. codicib. nonnullis Adelphius de civit. Ratiatica, et Adelphius Episcop. de Ratiate, nuncupatur, a Ratiaro illo vel Ratiate Pictonum; Magno quoque, quem quidam e recentioribus sequuntur, caput Lemovicum Augustoritum facit. At hoc quidem Pictonum, Ratiastum vero Lemovicum caput esse Ptolemaeus asserit, cui, utpote Auctori gravi ac diligenti, haud dubie sides adhibenda est. Postea Ratiastum depositâ propriâ ac vetere appellatione, nomen Gentis, cuius caput erat, ut in aliis quoque factum, accepit, ac dici coepit Lemovicae. Hinc Audoenus de vita Eligii, vocat Lemovicas civitat. Fredegarius Lemovicas: Fortunatus Lemovicinam urbem. Alii aliter: Lemovicas inprimis veteres nummi et Annales et Robertus quoque in Chron. hodie Limoges, quasi Lemocas, mutilatô Lemovicarum nomine. In veterib. Notitiis provinciarum et civitatum Galliae Civitas Lemovicum vocatur, et inter provinciae Aquiranicae primae ciutrates octo sextum obtinet locum, Rutenis, Albiensibus Caducisque post posita, quibus tribus populis Lemovices olim multo superiores fuêre. Sextum locum tenet et

in Bituricensi provinc. civitas Lemovicae, apud Robertum in Chron. at apud Gervas. Tisleberiensem et in Notitiis ipsius aetate recentioribus, quinta locatur, Albiensibus vel Albigensibus in septimum locum reiectis. Eius Episcopus Rauricius Consilio Aurelianensi IV. Basiliô V. Consule, Indict. 4. A. C. 541. per se, et Synodo Aurelianensi V. per Bantaredum interfuit. Habuit olim Amphitheatrum suum extra muros, quod Arenas, nomine apud Gallos usitatô, appellavêre; unde Ecclesia S. Mariae de Arenis, cuius mentio in Concil. Lemovicensi II. habito A. C. 1034. quod Amphitheatro huic proxima esset, dicta est. Stephanus certe Abbas Monasterii S. Martialis VII. Turres in Gastello Martialis duas, unam contra Scutarios, nomine Orgelotum; alteram contra Arenas, nomine Fustiniam, praecipiente Rege Carolô minor. ad repellendum Guilielmum A. Ducem, Pictavinum Comitem, fecisselegitur in Histor. Abbatum Lemovic. Hodieque inter septem portas, quarum duae obstructae sunt, una est Lemovicis, porta Arenarum vel porta ad Arenas, vulgo la porte des Arenes, appellata, quod eâ Amphitheatrum suburbanum ei proximum peterent Lemovicini. Ibidem est et Coemeterium Arenarum, le Ctmeriere des Arenes, locus incolarum ambulationibus celebratus. Monetarium Regum Galliae, Merovingorum Principatu, hîc fuisse, et Monetam percuti, aurumque fiscale purgari fornace consuevisse, docet Audoenus, l. cit. nummi item veteres inscripti Lemovicis: et Lemovecas F. i. e. Lemovecas fit. Vide Hadr. Vales. in voce Lemovices Aquitani et supra Raiz.